คุณครูทอมป์สันโกหกนักเรียนชั้น
ป.5
ของครูทั้งชั้นซะแล้ว
ตั้งแต่วันแรกที่เริ่มสอนเลยด้วยซ้ำ
คุณครูบอกว่า
ครูรักเด็กเท่ากันหมดทุกคนเลย
แต่นั่นก็เป็นไปไม่ได้
เพราะว่ามีเด็กตัวเล็กๆ
ท่าทางขี้เกียจคนนึงชื่อ
เท็ดดี้ สต๊อดดารด์
ครูทอมป์สันได้จับตาดูเท็ดดี้มาปีนึงและสังเกตุว่าเขาไม่ค่อยเล่นดีๆ
กับเด็กคนอื่นเท่าไหร่
เสื้อผ้าของเขาสกปรกและเค้าตัวเหม็นหึ่งอยู่ตลอดเวลาด้วยแหละ
และบางทีเท็ดดี้ก็เกเร
ถึงขั้นที่ว่าครู
ทอมป์สันสนุกกับการตรวจงานของเท็ดดี้ด้วยหมึกสีแดง
กากบาทไปหนาๆ
และใส่ตัว F
ตัวใหญ่ๆ ลงไปบนหัวกระดาษ
ที่โรงเรียนที่คุณครูทอมป์สันสอน
คุณครูต้องทบทวนประวัติของเด็กแต่ละคนด้วย
แต่คุณครูก็ไม่ยอมตรวจประวัติของเท็ดดี้จนกระทั่งเหลือแฟ้มสุดท้าย
แต่ทันใดนั้นเมื่อคุณครูตรวจแฟ้มเข้า
ครูทอมป์สันก็แปลกใจใหญ่
เมื่อพบว่าครูชั้น
ป.1 ของเท็ดดี้วิจารณ์มาว่า
"น้องเท็ดดี้เป็นเด็กที่ฉลาดและร่าเริง
ทำงานเรียบร้อย
มารยาทดี
เป็นเด็กที่น่ารักมากทีเดียว"
ส่วนคุณครูที่สอนเท็ดดี้ตอน
ป.2 เขียนว่า"เท็ดดี้เป็นเด็กที่เรียนเก่งมาก
เพื่อนๆ
ชอบกันทุกคน แต่กำลังมีปัญหาเพราะแม่ของเท็ดกำลังป่วยหนัก
และชีวิตทางบ้านต้องลำบากมากแน่ๆ"
คุณครูที่สอนเท็ดดี้ตอน
ป.3 เขียนว่า "เท็ดดี้
เสียใจมากที่เสียแม่ไป
เขาพยายามเต็มที่แล้วแต่คุณพ่อก็ไม่ค่อยให้ความรักความสนใจเขาเท่าไหร่
และชีวิตที่บ้านเขาต้องส่งพลกระทบต่อเขาแน่ๆ
ถ้าไม่มีคนยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ"
คุณครูที่สอนเท็ดดี้ตอน
ป.4 เขียนว่า "เท็ดดี้ไม่ยอมเข้าสังคมและไม่ค่อยสนใจการเรียนเท่าที่ควรไม่ค่อยมีเพื่อนและหลบ
หนีจากห้องเรียนประจำ
ตอนนี้
คุณครูทอมป์สันรู้ถึงปัญหาแล้ว
และอับอายในการกระทำของตนเองมาก
ครูรู้สึกแย่ยิ่งกว่าเดิมอีกเมื่อนักเรียนในห้องซื้อของขวัญวันคริสต์มาสมาให้
ห่อในกระดาษสีสดๆ
พร้อมผูกโบว์อย่างดี
ยกเว้นแต่ของเท็ดดี้
ของขวัญของเท็ดดี้ถูกห่ออย่างหยาบๆ
ในกระดาษลูกฟูกหนาๆ
ที่ได้มาจากถุงใส่กับข้าว
ครูทอมป์สันกัดฟันเปิดกล่องของเท็ดดี้ดูกลางกองของขวัญอื่น
ๆ
เด็กบางคนเริ่มหัวเราะเมื่อเห็นว่าเท็ดดี้ให้กำไลลูกปัดที่ไม่ครบเส้น
และขวดน้ำหอมที่เหลือน้ำ
อยู่ก้นขวดแก่เธอ
แต่ครูก็หยุดเสียงหัวเราะของเด็ก
ๆ
เมื่อครูเอ่ยขึ้นว่ากำไลเส้นนั้นสวยเพียงใด
สวมมันไว้ที่ข้อมือ
และฉีดน้ำหอมไปบนข้อมือด้วย
เท็ดดี้
สต๊อดดารด์เฝ้ารออยู่จนเย็นให้นานพอที่จะพูดว่า
"ครูทอมป์สันครับ
วันนี้ครูตัวหอมเหมือนที่แม่ผมเคยหอมเลยครับ"
หลังจากที่นักเรียนทุกคนกลับบ้านครูทอมป์สันก็ร้องไห้อย่างนั้นเป็นชั่วโมง
หลังจากวันนั้นเอง
คุณครูเลิกสอนหนังสือ
เลิกสอนการเขียน
และเลิกสอนเลขคณิต
แต่คุณครูเริ่มสอนเด็กๆ
แทน
คุณครูทอมป์สันเอาใจใส่เท็ดดี้เป็นพิเศษ
เมื่อครูพยายามช่วยเขา
จิตใจของเขาก็กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง
ยิ่งครูให้กำลังใจเท็ดดี้เท่าไหร่
เขาก็ยิ่งตอบรับเร็วขึ้นเท่านั้น
ภายในสิ้นปีนั้นเอง
เท็ดดี้ได้กลายเป็นเด็กที่ฉลาดที่สุดในห้อง
และถึงวันนี้แม้ว่าคุณครูจะบอกว่าครูรักเด็กทุกคนเท่ากัน
แต่ความจริง
เท็ดดี้ก็ได้กลายไปเป็น
"ศิษย์โปรด"
ของครูไปแล้ว
หนึ่งปีต่อมา
คุณครูพบจดหมายอยู่ใต้ประตู
จดหมายนั้นมาจากเท็ดดี้
บอกครูว่าคุณครูเป็นครูที่ดีที่สุดที่ผมเคยมีมา
หกปีต่อมาครูก็ได้จดหมายจากเท็ดดี้อีก
บอกว่าเขาเรียนจบม.ปลายแล้ว
ได้ที่สามในทั้งระดับ
และคุณครูยังคงเป็นครูที่ดีที่สุดที่เขาเคยเจอมาในชีวิต
สี่ปีหลังจากนั้น
คุณครูก็ได้จดหมายอีกครั้ง
บอกว่าแม้ว่าชีวิตเขาจะลำบากบ้างเขาก็ไม่ได้เลิกเรียนหนังสือ
และจะจบปริญญาตรีในเร็วๆ
นี้ด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง
(เหรียญทอง)
และยังย้ำกับครูทอมป์สันว่าคุณครูเป็นครูที่ดีที่สุดและเป็นครูคนโปรดในชีวิตของเขา
จากนั้นอีกสี่ปีผ่านไปแต่จดหมายอีกฉบับหนึ่งก็ยังคงมาถึงครูทอมป์สัน
ครั้งนี้เขาอธิบายว่าหลังจากที่เขาได้รับปริญญาตรีแล้ว
เขาตัดสินใจที่จะเรียนต่ออีกนิด
จดหมายนั้นอธิบายว่าคุณครูยังเป็นครูที่ดีที่สุดที่เขาเคยมี
ครั้งนี้เขาลงชื่อในจม.ของเขายาวขึ้นกว่าเดิม
อีกหน่อย
จดหมายนั้นลงชื่อว่า
"นายแพทย์
ทีโอดอร์ เอฟ.
สต๊อดดารด์"
เรื่องยังไม่จบแค่นี้นะ
คือว่า
ฤดูใบไม้ผลินั้นก็ยังมีจดหมายมาถึงครูทอมป์สัน
อีก เท็ดดี้บอกว่า
เขาได้เจอสาวคนนึงและก็จะแต่งงานกัน
เขาบอกมาในจม.ว่าพ่อของเขาได้เสียไปเมื่อสองสามปีก่อนและ
เขาสงสัยว่าคุณครูทอมป์สัน
จะตกลงมานั่งในที่นั่งสำหรับพ่อเจ้าบ่าวในงานแต่งงานหรือไม่
แน่นอนที่สุด
ครูทอมป์สันก็มา
และทายสิว่าเกิดอะไรขึ้น
คุณครูใส่กำไลข้อมือเส้นนั้น
เส้นที่มีลูกปัดหายไปหลายลูก
และต้องฉีดน้ำหอมที่เท็ดดี้จำได้ว่าแม่เขาฉีดตอนที่ฉลองเทศกาลคริสต์มาสครั้งสุดท้ายด้วยกัน
ครูกับศิษย์กอดกันกลมเลย
และคุณหมอเท็ดก็กระซิบในหูคุณครูทอมป์สันว่า"ขอบคุณมากนะครับคุณครูที่เชื่อในตัวผม
ขอบคุณครูมาก
ที่ทำให้ผมรู้สึกสำคัญและแสดงให้ผมเห็นว่าผมสามารถที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ
ได้"
ครูทอมป์สันกระซิบตอบพร้อมน้ำตานองหน้าว่า
"หมอเท็ดจ๊ะ
เธอเข้าใจผิดแล้วแหละ
เธอต่างหากที่สอนครูว่าครูสามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ
ได้
ครูไม่รู้จักการสอนที่แท้จริง
จนกระทั่งครูได้พบได้รู้จักเธอนั่นแหละ"
เติมเต็มหัวใจของคนอื่นด้วยความรักเสียแต่วันนี้...........แบ่งปันเรื่องนี้ไปให้คนอื่นได้อ่านต่อๆไปด้วย
โปรดจำว่า
ไม่ว่าคุณจะไปไหน
หรือทำอะไรคุณจะมีโอกาสที่จะสัมผัสและ/หรือเปลี่ยนอนาคตของคนอื่นเสมอ
ขอให้คุณสัมผัสและเปลี่ยนอนาคตของคนอื่นในทางทีดีขึ้นด้วยเสมอ
